Het centrale plein in Novosibirsk heet natuurlijk plosjad Lenina. De grote leider kijkt kolossaal en fier over het plein. De jongeren aan zijn ene kant kijken hoopvol op naar hem en rechts van hem – links voor ons als we ervoor staan – staat een drietal mannen met geweren: een boer, een arbeider en een soldaat. Maar aan de overkant staan twee gebouwen die de betekenis van dit monument voor veel mensen hier duidelijk verklaarde: een restaurant en een bank. De uitleg die men hier gaf is als volgt: de kinderen kijken verlangend naar het restaurant, de soldaten staan op het punt om de bank binnen te vallen en Lenin zelf wijst de weg naar het restaurant, kijkend naar wat er straks in de bank te halen valt. Bovendien staan ze allemaal met hun rug naar de opera. Deze uitleg schijnt degene die het beeld heeft gemaakt de kop gekost te hebben, maar het monument staat er nog steeds.
Se non è vero è ben trovato. Het is maar een van de vele goede verhalen van ‘mijn’ tolk, Sergei. Hij vertelde ook over de vele fabrieken in Novosibirsk die in de tijd dat de stad gesloten was vaak over drie of vier locaties verspreid waren, zodat als er een of twee gebombardeerd werden de andere de productie konden overnemen. De productie, dat was dan volgens het bord bij de ingang bijvoorbeeld textiel, terwijl er in werkelijkheid tanks gemaakt werden. Er was ook een fabriek die sigaretten maakte met machines die in een handomdraai klaargemaakt konden worden voor de productie van kogels met dezelfde diameter als de sigaretten. De geschiedenis bestaat uit verhalen en nog eens verhalen!
Mijn slaaptekort maakt het me soms moeilijk om de toespraken hier te blijven volgen, ook al toetert Sergei de vertaling in mijn oren. Maar wat er gezegd wordt, kan zo komisch zijn dat je weer helemaal wakker wordt. Bijvoorbeeld als, na het korte welkom van een directeur, een hooggeplaatste politicus begint met: “Geachte aanwezigen! Eigenlijk is alles al gezegd.” Vervolgens is hij dan nog tien minuten aan het woord om het belang voor de stad en de provincie te onderstrepen. Maar het wordt helemaal mooi als de volgende official dan begint met dezelfde woorden. En inderdaad: “Eigenlijk is alles al gezegd.” Het wordt tijd om naar Moskou te gaan.
Wordt dus nog vervolgd.
POST IT! 